Informacje o ptaszniku białokolanowym

Ptasznik białokolanowy (Acanthoscurria geniculata czyt. akantoskuria genikulata) - duży pająk z rodziny ptaszników. Na wolności występuje w Brazylii. Gatunek ten opisał w 1841 roku C. L. Koch. Polska nazwa tego gatunku to: Ptasznik białokolanowy. Wygląd Ptasznik ten jest bardzo ładnie ubarwiony. Podstawowe ubarwienie jest czarne, natomiast wszystkie golenie na odnóżach są białe. Między goleniami 1 i 2 licząc od karapaksu występują dwa białe paski wyraźniej widoczne u dużych osobników. Między pozostałymi goleniami paski te są słabo widoczne lub ich brak. Odwłok pokryty czerwonymi włoskami. Behawior Gatunek ten w większości przypadków jest agresywny i nie waha się zaatakować, jednak zdarzają się też łagodne osobniki. Jednak zalecane jest manipulowanie w terrariach przy pomocy pęset aby uniknąć ugryzienia. Zaniepokojony wyczesuje również włoski parzące. Z reguły są to pajączki powolne, ale spłoszone potrafią szybko biegać. Aktywny całą dobę, jednak najbardziej wieczorami i w nocy.Ze względu na rozmiary pająka dla osobnika dorosłego nie powinno być mniejsze niż 30x30x35 (dł., szer., wys.). Jako podłoże stosujemy około 5-10cm warstwę torfu kwaśnego lub włókna kokosowego. Należy umieścić również miseczkę (pojemnik) z wodą, z której pająk będzie mógł się napić oraz korzeń lub skorupę orzecha kokosowego (może być coś innego w zależności od gustu hodowcy), z którego na pewno zrobi sobie kryjówkę. Oświetlenie nie jest konieczne jednak można zastosować czerwoną żarówkę, w świetle której pająk będzie efektownie wyglądał, a przy okazji będzie stanowiła źródło ogrzewania oraz pozwoli na obserwacje pupila w nocy. Temperatura i wilgotność Temperatura powinna wynosić 20-27°C, w nocy 1-2°C niżej. Wilgotność powinna być w granicach 70-75%. Temperaturę można utrzymywać stosując czerwoną żarówkę jak źródło ciepła. Natomiast wilgotność przez regularne (co 2-3 dni) nawilżanie podłoża. Nie należy jednak robić błota. Warto także pozostawić pająkowi jeden kąt terrarium suchy. Żywienie Młode karmimy muszkami owocówkami, pinkami, wylęgiem świerszczy, małymi owadami łąkowymi. Dorosłe zjedzą wszystko co im podamy: świerszcze, larwy drewnojada, nie poskąpią nawet myszą. Podając pokarm najlepiej stosować regułę ze potencjalna ofiara nie powinna być większa od napastnika. Pokarm podajemy 2-4 razy w tygodniu w zależności od wielkości i rozmiarów pająka. Gatunek ten w pierwszym roku życia rośnie powoli, natomiast w drugim bardzo szybko. Jest ogromnym żarłokiem. Jest w stanie zjeść wszystko co mu podamy wiec należy uważać żeby go nie przekarmić, co może spowodować uszkodzenie (pęknięcie) odwłoka (np. gdy pajączek będzie chodził po terra i spadnie), a wynikiem tego w większości przypadków jest śmierć.

Pająki należy hodować pojedynczo, gdyż są kanibalami. Gatunek polecany dla osób mających już pewne doświadczenie w hodowli ptaszników.